زمر نیو ز| تابآوری، مفهومی چندوجهی که در سالهای اخیر مورد توجه فزایندهای قرار گرفته، تنها به معنای بقا در برابر ضربات نیست، بلکه ظرفیت ترمیم، بازسازی و مهمتر از آن، تطبیقپذیری و نوآوری را نیز در بر میگیرد. از دیدگاه من، بهزاد تیمورپور، یکی از مهمترین ابعاد تابآوری، توانایی یک جامعه در انطباق با شرایط جدید و ارائه راهحلهای نوآورانه برای چالشهای پیشرو است. این ظرفیت بهویژه در جوامع پساجنگ، که با موضوعات اجتماعی، اقتصادی و روانی دستوپنجه نرم میکنند، اهمیت مضاعفی مییابد.