محمدرضا سلیمانی مهاجم بلندبالایی بود که در سایپا برای خود نامی در فوتبال ایران دست و پا کرد. او در ادامه پیراهن تیم‌های مختلفی را پوشید تا این‌که فصل قبل مهدی تارتار در ذوب آهن به او اعتماد کرد. سلیمانی توانست از فرصت رباط پاره کردن دیگر مهاجم ذوب آهن استفاده و اعتماد تارتار را جلب کند. او گل‌های مهمی برای تیم اصفهانی زد و این فصل همراه با مربیش راهی انزلی شد تا پیراهن قوی سفید را به تن کند.

اما دور رفت سلیمانی زیر سایه درخشش رضا جعفری قرار گرفت. او مهاجم اصلی و ثابت تیم نبود و تنها یک گل زد؛ در هفته سیزدهم مقابل مس آن هم از نقطه پنالتی که همه می‌دانیم گل‌زنی در آن حساسیت و تحت فشار کار آسانی نیست. اما با شروع دور برگشت همه‌چیز برای سلیمانی رنگ و بوی دیگری گرفت. او ابتدا در هفته هفدهم و بازی حساس مقابل استقلال تک‌گل ملوان را زد تا بازی در نهایت یک - یک تمام شود. سپس در هفته هجدهم در اهواز و در خانه فولاد احیاشده دوباره گل اول بازی را زد و بار دیگر بازی یک - یک مساوی شد.

سلیمانی این هفته در مصاف با گل گهر دوباره پشت ضربه پنالتی ایستاد تا چهارمین گل فصل خود را به ثبت برساند. این بار هم نزدیک بود ملوان در دقیقه ۹۷ گل مساوی را بخورد اما به مصداق مثل قدیمی که «تا ۳ نشه بازی نشه» بالاخره سومین گل متوالی سلیمانی منجر به سه امتیاز شد! او حالا در سه بازی متوالی برای ملوان گل زده و در اوج آمادگی روحی و جسمی قرار دارد.