روزنامه صبح نو در سرمقاله شماره امروز خود نوشت: اخلاق سیاسی و سیاست اخلاقی دوگانه ای است که به‌واسطه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی این روزها باید بیشتر مورد توجه و مورد نظر قرار بگیرد؛ شاید همزمانی این مهم با ماه مبارک رمضان فرصتی باشد برای بررسی عمیق‌تر و فلسفی‌تر رویکرد اخلاقی در سیاست، رویکردی که اگر ظهور و بروز یابد تخریب و توهین را به گوشه‌ای خواهد راند و رادیکال‌ها در هر جناح و دسته‌ای که باشند را از مسیر خود برخواهد گرداند.
اگر چه در رویکردهای طرفدار جدایی اخلاق از سیاست در اندیشه‌های سیاسی، هر رفتار و وسیله‌ای برای دست‌یابی به هدف جایز است اما بر اساس آموزه‌های اسلامی برای رسیدن به یک جامعه سیاسی نبوی نیازمند توجه به تقوا و دوری از بی‌اخلاقی هستیم. از این رو و با توجه به اهمیت نکوهش برداشت ماکیاولیستی از کنش سیاسی که در انتخابات اخیر دستمایه برخی برای رسیدن به کرسی‌های سبز بهارستان قرار گرفت، ماه رمضان و حضور در میهمانی خداوند متعال فرصتی است برای اندیشیدن به تقوا و در درجات بعد فرصت کم‌نظیری برای شکل دادن به تقوای سیاسی در ساحت فردی و جمعی است که می‌تواند زمینه‌ساز دوری از حاشیه‌سازی در مجلس آینده باشد.
استمرار بداخلاقی در مجلس دوزادهم که آیینه تمام نمای ملت است، دستاوردی جز شادی دشمنان و ناامیدی در جامعه ندارد. مردم که ترکش‌های بسیاری را در مسیر تشکیل مجلس آینده از سوی دشمنان انقلاب اسلامی خورده‌اند به دنبال رفع مشکلات‌شان از طریق اقدامات تقنینی و نظارتی هستند و مجلسی که پس از ماه مبارک رمضان آغاز به کار خواهد کرد با بهره بردن از ظرفیت‌های این ماه به دور از دوقطبی‌سازی و حاشیه‌آفرینی می‌تواند موثر باشد. ماه رمضان می‌تواند فرصتی برای خودسازی سیاسیون و به تعبیری فربه شدن در تقوای سیاسی باشد.