والیبال ایران در چند ماه اخیر روزهایی را تجربه کرده که شاید در تاریخ این ورزش بی‌سابقه یا حداقل کم سابقه بوده است. از نتایج تلخ اخیر گرفته که باعث شده تیم ملی والیبال در آستانه غیبت در المپیک پاریس قرار بگیرد تا انتخابات فدراسیون و چندین چالش بزرگ دیگر.

چند روز قبل فدراسیون والیبال ایران اعلام کرد که با نظر وزارت ورزش و جوانان مجمع فوق‌العاده فدراسیون والیبال برای تصمیم‌گیری در خصوص تعیین سرپرست فدراسیون والیبال روز دوشنبه 29 آبان از ساعت 10 صبح در سالن فارسی آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک برگزار می‌شود.

نکته عجیب ماجرا اما مصاحبه دیروز وزیر ورزش و جوانان بود که از برگزاری این مجمع ابراز بی اطلاعی کرد. جایی که سید محمد پولادگر در گفتگو با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان گفت: "فدراسیون والیبال تاریخی را برای برگزاری انتخابات فدراسیون والیبال پیشنهاد کرده اما وزارتخانه هنوز مجوزی صادر نکرده و تاریخی قطعی نیست."

گفته می‌شود ماجرا از این قرار است که انگار وزارت ورزش از اینکه فدراسیون والیبال زودتر از آن‌ها خبر برگزاری مجمع را اعلام کرده دلخور است و احتمالا دلیل مصاحبه پولادگر نیز همین مسئله بوده است.

شاید بد نباشد اینجا به ابعاد این قضیه بپردازیم و شرح دهیم که بلاتکلیفی به وجود آمده می‌تواند چه پیامدهایی داشته باشد.  فدراسیون‌ جهانی والیبال یا همان FIVB قوانین سفت و سختی دارد که عدم توجه به آن ها و سر سری گرفتنشان می‌تواند به قیمت یک کابوس تمام شود. FIVB یکی از سختگیرترین فدراسیون‌های جهانی در بین تمام ورزش هاست و این نهاد بارها اعلام کرده که دولت کشورها هیچگونه حقی در دخالت در انتخابات فدراسیون ها ندارند.

فدراسیون جهانی والیبال همچنین به شکل صریح اعلام کرده که اگر کشوری از این موضوع تخطی کند با جریمه‌های سنگین و در نهایت تعلیق مواجه خواهد شد. این اصلا یک تهدید معمولی نیست و FIVB پیش از این چنین اقدامی را در رابطه با برخی کشورها از جمله هند و فیلیپین انجام داده است.  این اوضاعی که به وجود آمده دقیقا مصداق چیزی است که FIVB می‌تواند به واسطه آن والیبال ایران را تعلیق کند.

فدراسیون جهانی والیبال تاکید کرده که در ابتدا مجمع هر فدراسیون، بعد هیئت مدیره و در نهایت ریاست فدراسیون حق تصمیم گیری در رابطه با والیبال هر کشور را دارند و دولت نمی‌تواند هیچگونه دخالتی در این باره انجام دهد.

به جز بحث تعلیق، این شرایط به وجود آمده از نظرهای دیگر نیز می‌تواند برای والیبال ایران دردسرساز شود. محمدرضا داورزنی در حال حاضر یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های ریاست کنفدراسیون والیبال آسیا محسوب می‌شود و در صورت ایجاد چالش با FIVB این فرصت بزرگ نیز برای والیبال ایران از دست خواهد رفت.

نکته مهم دیگر به انتخاب سرمربی بعدی تیم ملی اختصاص دارد. این ایجاد بلاتکلیفی در رأس فدراسیون وضعیت سرمربی جدید را هم در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. در واقع تا وقتی که فدراسیون به سر و سامان نرسد و وضعیت نفر اول آن مشخص نشود طبیعتاً هیچ فردی قبول نمی‌کند هدایت تیم ملی کشوری را بر عهده بگیرد که وضعیت فدراسیونش مشخص نیست. این یعنی تیم ملی والیبال ایران در حال از دست دادن زمان است. آن هم در مقطعی که باید بدون کم‌ترین وقت کشی سرمربی جدید را انتخاب کنیم تا برای همان اندک شانس المپیکی شدنمان بجنگیم.

والیبال ایران مهم ترین روزهای خود را هم سپری می‌کند و  باید کمک کرد که اوضاع رو به بهبود برود نه اینکه اقدامی انجام دهیم که شرایط از این هم بدتر شود.