حمله رژیم پهلوی به دانشگاه تهران در دوره ۳۷ ساله سلطنت محمدرضاشاه بارها و بارها اتفاق افتاد اما غیرانسانیترین و وحشیانهترین حملههای رژیم به دانشگاه در دوران نخستوزیری فضلالله زاهدی، علی امینی، جمشید آموزگار و جعفر شریفامامی اتفاق افتاد که موجب شهادت جمعی از دانشجویان و زخمی شدن جمع بزرگتری از آنان شد. وجه مشترک زیر پا گذاشته شدن حریم دانشگاه در همه آن سالها، بازداشت، زندانی و شکنجه هزاران نفر از دانشجویان آزاده بود.