توصیه‌های مهم برای بیماران دیابتی

برای بسیاری از افراد مبتلابه دیابت نوع ۲ انسولین درمانی ضروری است؛ اما انسولین درمانی به چیز بیشتری از تزریق‌های روزانه نیاز دارد تا بتواند کارایی خود را روی فرد مبتلابه دیابت نوع ۲ نشان دهد. اگر انسولین تزریق می‌کنید و برای سالم نگه‌داشتن قند خون خود تلاش و کوشش می‌کنید، باید عادت‌های مربوط به انسولین را نیز مدنظر داشته باشید.

۱. فراموش کردن اندازه‌گیری قند خون: اندازه‌گیری منظم قند خون خود این آگاهی شما را افزایش می‌دهد که بدن شما به دارو‌ها و عادت‌های غذایی و سبک زندگی چگونه واکنش نشان می‌دهد. بررسی یا چک کردن منظم قند خون این کمک را به شما و پزشکتان می‌کند تا میزان مناسبی از انسولین را وارد بدن خود کنید. برعکس، عدم بررسی و چک کردن سطوح قند خون خطر عوارض طولانی‌مدت همچون بیماری قلبی، کلیوی و چشمی را افزایش می‌دهد. ابزار اندازه‌گیری قند خون را همواره در دسترس داشته باشید و یک یادداشتی روی در یخچال خود نصب کنید تا استفاده از این ابزار اندازه‌گیری را به شما یادآوری کند.

۲. از دست دادن وعده‌های انسولینی: اگر یک وعده از انسولین را از دست دهید قند خون شما بالا خواهد رفت. سعی کنید که همواره انسولین اضافی در محل کار خود یا درون کیف‌دستی خود داشته باشید تا داروی شما همواره در دسترس باشد. علاوه بر این، می‌توانید با زنگ گذاشتن موبایل زمان رسیدن تزریق انسولین را به خود یادآوری کنید.

۳. کنار گذاشتن وعده‌های غذایی: اگر انسولین سریع‌الاثر مصرف می‌کنید، باید وعده‌های غذایی را کنار نگذارید و کمتر از حد معمول غذا نخورید، چون حذف وعده‌های غذایی و عدم مصرف غذای کافی می‌تواند باعث پایین آمدن سطح قند خون شما تا سطح خطرناک شود. اگرچه انسولین سریع الاثر را باید قبل از وعده‌های غذایی مصرف کرد، اما اگر شخصی از زمان خوردن غذا و میزان غذای خود اطمینان ندارد بهتر است که فورا پس از صرف غذا انسولین سریع الاثر را مصرف کند

۴. انتخاب نادرست غذا: افراد مبتلابه دیابت باید مصرف غذا‌های پر قند مانند آب‌میوه، نوشیدنی‌های گازدار یا آب‌نبات را محدود کنند و تنها باید زمانی از این غذا‌ها مصرف کنند که قند خون آن‌ها پایین است. غذا‌های سرشار از شکر یا کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده و نوشیدنی‌های قند دار به‌سرعت سطوح قند خون را بالا می‌برند، چون این غذا‌ها سازگار با دوز مصرفی انسولین شما نیستند. غذا‌های سرشار از فیبر و غذا‌های کمتر فراوری‌شده همچون میوه و سبزی‌های تازه، لوبیا‌ها و غلات سبوس‌دار را مصرف کنید و وعده‌های غذایی خود را با پروتئین کم‌چرب و چربی‌های سالم به حالت تعادل درآورید تا قند خون شما ثابت باقی بماند.

۵. مقهور استرس شدن: استرس عاطفی باعث تولید هورمونی به نام کورتیزول می‌شود و کورتیزول می‌تواند پاسخ‌دهی به انسولین را تضعیف کند. اگر استرس شما زیاد باشد مصرف دوز مشخصی از انسولین تاثیر پیشین را ندارد. اگر در شرایط پراسترس قرار دارید و استرس شما بالا است از تکنیک‌های آرام‌سازی استفاده کنید.

۶. انجام ندادن ورزش‌ها قدرتی: ورزش‌های هوازی بسیار سودمند هستند، اما باید به عضله‌های خود نیز برسید. انجام منظم تمرین‌های قدرتی یا استقامتی به فرد کمک می‌کند تا توده عضله بدون چربی برای خود ایجاد کند و این امر باعث بهبود حساسیت بدن به انسولین می‌شود. حتی مجبور نیستید که در باشگاهی عضو شوید یا وزنه‌های سنگین بلند کنید. می‌توانید با انجام نرمش‌هایی همچون شنا و استفاده از دمبل‌های سبک و با بالا و پایین رفتن از پله‌ها باعث تقویت عضله‌های خود شوید.

۷. سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نه‌تن‌ها خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد، بلکه کنترل دیابت و امکان تشخیص دوز انسولین مناسب را سخت‌تر می‌کند. سیگار کشیدن قند خون را به‌شدت افزایش می‌دهد و با ایجاد التهاب مزمن و مقاومت انسولینی سطوح قند خون را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

۸. ننوشیدن آب کافی: نوشیدن مایعات کافی و هیدراته ماندن به کلیه‌های شما کمک می‌کند تا قند اضافی موجود در جریان خون را از بدن خارج کنند. نوشیدن آب یا مایعات کافی همچنین می‌تواند به حفظ جریان خون مناسب کمک کند و درنتیجه دارو‌هایی همچون انسولین کارایی بهتری خواهند داشت و دارو می‌تواند به بافت‌ها و سلول‌هایی انتقال یابد که بیشتر از دیگر بافت‌ها و سلول‌ها به این دارو نیاز دارند.

۹. داشتن اضافه‌وزن: کاهش وزن اضافی و ناسالم می‌تواند حساسیت بدن شما به انسولین را بهبود ببخشد. برای مشاهده این تاثیر نیاز نیست که وزن زیادی کم کنید. کاهش وزن ۵/۴ تا ۷ کیلوگرمی می‌تواند به بهبود قند خون شما و کنترل دیابت کمک کند. می‌توانید برای کاهش وزن خود از منابع مختلفی همچون پزشک‌ها، متخصص‌های تغذیه، یک برنامه کاهش وزن یا یک مربی شخصی کمک بگیرید یا یک اپلیکیشن مناسب کاهش وزن را روی گوشی خود نصب کنید.

۱۰. تزریق همیشگی در یک نقطه از بدن: انسولین می‌تواند بسته به‌جا‌هایی از بدن که فرد به آن تزریق می‌کند، با سرعت‌های متفاوتی جذب شود. زمانی که انسولین را به شکم خود تزریق می‌کنید، انسولین با سرعت بیشتری جذب بدن می‌شود. هنگامی‌که انسولین را به قسمت بالایی بازو تزریق می‌کنید سرعت جذب کمتر می‌شود و در تزریق انسولین به باسن و ران‌ها سرعت جذب از این هم کمتر است. تزریق انسولین به یک ناحیه کلی مشابه از بدن می‌تواند به بهترین نتایج منجر شود؛ اما تزریق‌های مکرر در یک نقطه مشابه از بدن می‌تواند باعث کبودی‌های سفت و چربی مانندی شوند که انسولین را به‌خوبی جذب نمی‌کنند